Fietsen over de Via Verde del Aceite

De naam geeft het al aan. De Via Verde del Aceite, ofwel de Groene Olijfroute, voert je door het grootste olijfbomengebied ter wereld. Al die stokoude olijfbomen geven het landschap een tijdloze schoonheid. Fietsend door de heuvels van dit rustgevende stukje Spanje, kom je er ook indrukwekkende viaducten tegen en authentieke dorpen, waar de terrasjes op het dorpsplein je uitnodigen even bij te komen in de schaduw van… uiteraard een olijfboom.

Temperamentvolle muziek, authentieke sherrybodega’s en oogverblindend witte slaapdorpen… Spanje heeft het allemaal. Ook in het binnenland tussen Jaén, Córdoba en Granada. Neem de cafetaria waar we aan het begin van de dag voor een café solo binnenlopen. Net zoals de Spanjaarden dat doen. De tegelvloer voor de bar ligt bezaaid met lege suikerzakjes en verfrommelde kassabonnetjes. Maar niemand die daarop let. Het aangename klimaat, de uitbundige zon én de nieuwe fietsroute dragen uiteraard bij aan dat feestelijke gevoel van alledag. Ook vandaag in het Parque Natural de las Sierras Subbéticas, het heuvelachtige natuurgebied dat vooral bekend is om de vele olijfboomgaarden.

Langs oude stationnetjes
De ruim 120 km lange route voert vooral over de Via Verde del Aceite, een voormalig spoortraject dat over viaducten, door mooi gelegen dorpen en langs oude stationnetjes loopt. Het eerste deel van deze oude spoorweg kwam in 1881 gereed. Het diende voor de zogenaamde olietrein die niet alleen olijfolie vervoerde, maar ook kolen en diverse metalen. Dankzij flinke investeringen is het traject nu een prachtige route geworden voor fietstochten over een zacht glooiend, off-road parcours. Lekker autovrij dus. En… ook belangrijk: voldoende eet- en drinkgelegenheden onderweg. Die café solo in de vroege ochtend gemist? Geen nood, er komen nog kansen onderweg.

Authentieke dorpen
Al fietsend komen we prachtige bergen van kalksteen tegen en ook veel van die stokoude olijfbomen. Een perfecte route voor iedereen die van rust en natuur houdt. Bij lagunes is de kans groot dat we er flamingo’s kunnen spotten en met een beetje geluk zien we ook zo nu en dan wat gieren in de lucht. Naast de fraaie natuur komen we ook diverse authentieke dorpen en mooie stadjes tegen. Neem Alcaudete, een klein stadje met een prachtig gerestaureerde burcht en een sfeervol dorpsplein. Ook bijzonder: Zuheros dat tot de mooiste dorpen van Spanje wordt gerekend. Het viaduct van deze stad is een belangrijk stuk spoorwegtechniek uit de 19^e eeuw. Ook de witgekalkte, met bloemen versierde, huizen zijn een lust voor het oog. Verder is er nog een mooi 9^e-eeuws Moors kasteel. Het dorp werd in 2023 uitgeroepen tot cultureel erfgoed. Met z’n smalle kronkelstraatjes die tegen de heuvel omhooglopen, wist het dorp in de loop van de tijd de charme van een ander tijdperk te behouden. Ondanks dit is het er nog zeer rustig en wordt het niet overlopen met toeristen.

Genieten van tapas
We overnachten in sfeervolle hotels in authentieke plaatsen, waar we ’s avonds op het terras van het dorpsplein van de Andalusische keuken kunnen genieten. Wat moeite met bestellen? Oh, de ervaren reisleider die ons de hele reis begeleidt, springt wel even bij. Ook bij het bestellen van de tapas aan het einde van de fietsdag. Een frisse cerveza of glas vino. Ah, dat smaakt. Sherry mag uiteraard ook, wel toepasselijk in deze streek. En uiteraard lekkere tapas. Ooit legde de ober een tapa (deksel) op het glas tegen de vliegen. Zo ontstond de gewoonte om op dat schoteltje een stukje kaas of wat olijven te serveren. Nu kiezen we er uit een veelheid aan tapas, van gambas la plancha (garnalen) tot albondigas. “Albondigas?” “Pittige gehaktballetjes”, helpt de reisleider.

‘Een prachtige route voor fietstochten over een zacht glooiend parcours’