Op naar de glooiende wijnvelden
Na het ontbijt rijden we naar de Vintgarkloof waar we een mooie wandeling maken. Daarna vervolgen we onze route over de Vršič Pas (1.611 meter) en rijden we door de Trenta en Soča Vallei. In dit gebied stroomt de rivier de Soča; een doorgaans smaragdkleurig lint tussen grijze rotsoevers die aan weerszijden begroeid zijn met diep donkergroene bomen. In Kobarid kunnen we een museum over de eerste Wereldoorlog bezoeken. Dan door naar de wijnstreek Goriška Brda. De streek wordt ook wel vergelijken met Toscane, maar het is er een stuk rustiger. Hier draait het rustige leven vooral om wijn, al honderden jaren lang. Het gebied is een lappendeken van kleine wijngaarden, elk van een andere wijnboer die zijn eigen druiven verbouwd volgens z’n eigen tradities en geheime productierecept. Overigens winnen Sloveense wijnen steeds meer aan populariteit. Wat maakt deze wijn dan zo heerlijk? “De mediterrane warmte en de verkoeling uit de bergen vormen samen een perfecte combinatie voor de wijnbouw”, verzekert een lokale boer ons. “Dat, in combinatie met de mineraalrijke grond hier proef je goed terug in onze heerlijke wijnen.” We beloven in de avond de proef op de som te nemen tijdens ons verblijf in Šmartno, het mooiste dorp van de streek Goriška Brda. Hotel San Martin wacht ons al op.

Wandeling en wijnboerbezoek
Vandaag reizen we weer even terug naar het Alpengebied dat invloed heeft van het warmere, mediterrane klimaat. We bezoeken de herdenkingskerk van de heilige geest; Javorca. De houten kerk, met de Alpen als prachtig decor, geldt als een van de mooiste monumenten van de Eerste Wereldoorlog. Inmiddels is de kerk op een respectabele leeftijd. Het ruim honderdjarige ‘oudje’ is gebouwd ter herinnering ter herinnering aan de gevallen soldaten van het Oostenrijks-Hongaarse Monarchie bij de strijd aan het Sočafront (oftewel Isonzofront) tussen 1915 en 1917. Alle namen van de 2.564 gevallen soldaten zijn in de massief eikenhouten panelen gebrand. Daarna maken we een wandeling in de Tolminkoof van circa anderhalf uur. In de namiddag rijden we weer richting de wijnstreek en bezoeken we het pittoreske Šmartno. Daarna gaan we ook nog even langs bij wijnboer Moro in Vipolze die ons lekkere hapjes serveert. We overnachten weer in Šmartno.

Van ‘Berlijnse Muur’ tot Venetiaans Piran
Na het ontbijt zeggen we de mooie wijnstreek gedag en rijden we naar Nova Gorica aan de grens met Italië. We wippen even over de grens en doen ook Gorizia aan, waar we een bijzonder plein bezoeken. Op dit plein stond nog niet zo lang geleden een ‘Berlijnse Muur’. Daarna vervolgen we ons route door een andere wijnstreek: Kras of ook wel Karst genoemd, een mediterraans plateau tussen de Vipava Vallei en de kust. In dit vrij droge landschap voeren glooiende weggetjes door lege dorpjes. Beeldbepalend zijn de door herders aangelegde stenen muurtjes en de vrijliggende rotsen die de unieke natuur van het gebied verraden. Onder het oppervlak schuilen namelijk typische Karstverschijnselen; grotten, zinkgaten en ondergrondse rivieren. Via dit gebied rijden we verder naar de kust, naar het pittoreske Piran, waar we ook overnachten.

Venetiaans tot op het bot
De mooiste stad aan de Sloveense Rivièra is ongetwijfeld Piran. Het vijfhonderd jaar oude stadje grossiert in nauwe straatjes, romantische pleintjes en een mooie wandelpromenade. Dat Piran eeuwenlang door Venetië werd geregeerd, is onmiskenbaar te zien aan de bouwstijl; we wanen ons bijna in een kleine versie van de Italiaanse Dogenstad. We verkennen gezamenlijk de stad, waarna we zelf de verdere dag kunnen invullen: een terrasje pakken, verder wandelen, lekker zonnen… Kortom, ontspannen genieten. Overnachting in Piran.

Ondergronds ravijn
Na het ontbijt trekken we het binnenland in; opnieuw naar het Karstgebergte. De parel van dit gebied is Škocjan, het op één na grootste grottencomplex van het land dat sinds 1986 op de Unesco Werelderfgoedlijst staat. De bodem van het gebied bestaat uit zeer poreuze kalksteen. In de ijstijden werd deze kalksteen flink vervormd door gletsjers. En dat leidde tot een grillig landschap met tientallen grotten. Plonk, plonk... We hoeven niet veel moeite te doen om het water door de kalksteen te horen druppen. Hoewel ze heel mooi zijn, promoot Škocjan zichzelf niet met deze druipsteengrotten. De werkelijke attractie is de ondergrondse canyon. De Reka rivier heeft een diepe kloof uitgesleten en dat in combinatie met de enorm hoge plafonds is zeer indrukwekkend: al met al toont het complex een van de grootste ondergrondse ravijnen ter wereld. Later bezoeken we nog het bijzondere Predjama kasteel. Aan het einde van de dag terug naar Piran, waar we ook weer overnachten.

Barokke telg
Vandaag zwaaien we naar de zee en vervolgen we onze route via de snelweg naar hoofdstad Ljubljana. Een bekende uitspraak luidt: “Als Wenen en Praag met elkaar zouden trouwen, dan is Ljubljana hun eerste telg.” Dat geeft meteen goed aan welke sfeer we in deze kleine, ontspannen hoofdstad kunnen verwachten. De barokke huizen aan de voet van de berghellingen lijken elkaar opzij te willen duwen. En in de straatcafés kunnen we uren blijven plakken. Een lokale gids leidt ons door de stad en deelt onderweg allerlei leuke wetenswaardigheden. Daarna kunnen we zelf nog de stad ontdekken. Diner en overnachting in Ljubljana.

Afscheid van Slovenië
Na een vroeg ontbijt volgt de transfer vanuit Ljubljana naar het vliegveld. We vliegen met Transavia terug naar Amsterdam.