Verliefd op het Zillertal

 Nergens anders is het échte Oostenrijkgevoel zo sterk als in Tirol. Met de sfeervolle, authentieke houten huizen, het vrolijke geklingel van de koeienbellen en de typisch Tiroolse volksmuziek proeven we er de ultieme Oostenrijkse sfeer. Tijdens afwisselende wandelingen ontdekken we het Zillertal in het hart van Tirol. En we raken al snel smoorverliefd op deze prachtige vallei met haar indrukwekkende natuur.

“The Hills are Alive…” Al direct op de eerste wandeldag moeten we moeite doen niet luidkeels te gaan galmen. De prachtige weides in het Alpengebied verdienen nu eenmaal een aubade. Een lofzang op geluk. De combinatie van schone berglucht, machtige natuur en de fysieke inspanning van een wandeling maken je immers gelukkig. Ook mede dankzij de majestueuze duizenders die ons links en rechts begeleiden op onze tochten door een bijna bekroond berglandschap. De stilte in de hoge bergen wordt doorbroken door een ruisende beek die zich uit de rotsen perst. Verderop klingelt een kerkklok z’n geluid omhoog. Waarschijnlijk uit Mayrhofen of één van die andere sfeervolle dorpjes van het Oostenrijkse Zillertal.

Eerbiedwaardige hoogte
Het 40 km lange dal ligt tussen de Zillertaler, Tuxer en Kitzbühler Alpen. Het hooggebergte biedt legio mogelijkheden voor inspannende en daardoor ook weer ontspannende wandelingen. Aan het begin van het Zillertal is het dal het breedst. De bergen hier zijn niet de hoogste, maar reiken toch tot een eerbiedwaardige 2.500 meter hoogte. En de wandelmogelijkheden zijn enorm, zowel in het dal als hogerop. Daarom is het niet verwonderlijk dat dit Alpine kroonjuweel al vele decennia geliefd is bij wandelaars en bergbeklimmers.

Krachtige lijven
De berggeiten met topdwang onder ons huppen van de ene alm naar de andere. De beginners hijgen hier en daar als ongeschoren schapen in de zomer. Even pauze, maant onze gids. Terwijl we neerploffen op de Alpenwei halen we een broodje en onze bidons uit de rugzak. In het sterke gras groeien bloemen als gentiaan, arnica, almroos en berganemoon. Als we geluk hebben vinden we er hoogzomer ook wellicht edelweiss. Dan maant een groepsgenoot ons tot stilte. We turen omhoog en zien twee steenbokken. Op een richel kijken de prachtige beesten op ons neer. Mooie gebogen horens, krachtige lijven en trotse koppen. Dan springen ze loom, maar soepel verder. Ook voor ons het signaal om door te gaan.

Mooiste panorama’s
De wandelroutes leiden ons door prachtige berglandschappen en ongerepte natuur, langs de mooiste panorama’s en gezellige berghutten, waar de heisse Choko en de Kaisersschmarren dampend wachten. Na de inspanningen van de dag kunnen we ons letterlijk en figuurlijk onderdompelen in de luxe van het heerlijke hotel in Mayrhofen met buitenzwembad, sauna en welness. Maar zover is het nog niet. We banjeren verder; langs snelle beken, machtige gletsjers, kale rotsen en glooiende almen waar een boer met wilde baard – klingel klangel – zijn kudde nieuwsgierige koeien voor zich uit drijft. Een knikje met zijn woeste hoofd past bij het karakter van de altijd trotse bergen.

Tijd genoeg om te jodelen
De combinatie van rauwe schoonheid en weidse natuur geeft ons steeds weer nieuwe energie. En zelfs de beginners onder ons hebben weer puf genoeg om een praatje met elkaar te maken. Wat heet, we proberen ons zelfs de kunst van het jodelen eigen te maken. Uit enthousiasme weerkaatsen de machtige bergwanden het gezang. Ai. Toch nog even oefenen. Ach, tijd genoeg. Het wereldrecord jodelen ligt bij de Canadees Don Reynolds, met 7 uur en 29 minuten. En galmend wandelen we verder…

‘Niet verwonderlijk dat dit alpine kroonjuweel al vele decennia geliefd is bij wandelaars’